Kamerton jest przyrządem, który wyznacza wzorcową normę wysokości dla poszczególnych dźwięków. Dźwięk, który wydaje, to dźwięk wzorcowy, podobnie jak np. centymetr, który określa odległość pomiędzy dwoma punktami. Kamerton widełkowy wynalazł w 1711 roku  John Shore, angielski lutnista.

Najbardziej popularne kamertony widełkowe określają dźwięk a1 (tzw. „a razkreślne”) – 440 Hz.

Aby kamerton klasyczny, mechaniczny, wydał dźwięk, wprowadza się go w stan drgań, czyli uderza w jego boczne ramiona.

Dzisiaj, postęp technologii wyparł praktycznie całkowicie kamertony mechaniczne. Zostały one zastąpione kamertonami elektronicznymi. Są to tzw. tunery, które nie tylko swobodnie podają wzorzec a1 – 440 Hz, ale też odwzorowują częstotliwości innych dźwięków.

* * *

Stroiciel, który przystępuje do strojenia pianina czy fortepianu posługuje się kamertonem. Wykwalifikowany stroiciel, który będzie miał za wzorzec jedynie kamerton widełkowy i dźwięk wyjściowy w postaci a1 440Hz, bez problemu nastroi cały instrument.